Griekenland - De Griekse Gids
Twitter Griekse Gids      Youtube Griekse Gids      Instagram Griekse Gids      Facebook Griekse Gids      Pinterest Griekse Gids
 
 


  

Geschiedenis Corfu

A. De Prehistorische tijd

Vanaf circa 40.000 voor Christus werd het eiland Corfu al bewoond. Dit is bewezen door archeologen die vondsten deden in de grotten op de Aghios Mattheos-berg. Deze vondsten bewezen dat de prehistorische mens zich verzorgde, zich opmaakte en kon schilderen. Corfu was in die tijd nog geen eiland, tijdens de Neolithische tijd pas is het ijs aan de polen gaan smelten waardoor de hoogte van de zeespiegel steeg, hierna is Corfu pas een eiland geworden. Rond 7000 voor Christus arriveren in Sidari nieuwe bewoners op Papyrus boten, dit wordt bewezen door archeologische vondsten in Sidari. Vanaf de periode 6000 v.Chr tot 3000 v.Chr en de periode daarna krijgen deze Corfioten vaste woonplaatsen in de grotten vlak aan zee, rivieren en meren.  Ook de handel met andere plaatsen (Zuid Italië, Sicilië, Malta en Epirus) wordt ontwikkeld dit wordt weer bewezen door het feit dat Ceramische voorwerpen opmerkelijke gelijkenis vertonen. De vondsten uit de bronstijd(2000 v.C) zijn echter veel minder, dze zijn o.a in Ermones en Afionas (Noordwesten van Corfu) gedaan. De 3 grote Griekse beschavingen uit de bronstijd waren de Minoische beschaving op Kreta, de Myceense beschaving  en de Cycladische beschaving.

B. De periode vanaf 775 v.Chr tot aan de Byzantijne tijd

775-760 v.C.: Rond deze tijd arriveren de eerste Grieken op Corfu. Daarvoor woonden op het eiland Phoeniciers. Deze Grieken waren immigranten uit Eretria. Eretria is vandaag de dag een toeristisch dorp niet ver van Chalkis op het eiland Evia. In die periode behoorde Eretria samen met Chalkis tot de belangrijkste handelssteden van Evia. Deze inwoners gaven het eiland de naam Makris en Drepani.

734 v.C.: In dit jaar arriveren voor het eerst de Korintiërs, het ging om een grote groep politieke vluchtelingen uit Korinthe met als leider Chersikratis. Deze geven aan het eiland de naam Corcyra, een naam dat waarschijnlijk afkomstig is uit een plaatselijke dialect. De handel bloeide en vlug werd Corfu een belangrijk handelscentrum. Doordat het sterker en machtiger werd en best van veel onafhankelijkheid mocht genieten ging Corfu zelfs haar eigen kolonies oprichten op het vaste land zelfs zoals Epidamnos (het huidige Durres) aan de kust van Albanië.

664 v.C.: De macht van Corfu werd groter en groter en dat vond men in Korinthe niet leuk, ze wilden immers dat Corfu onder hun gezag bleef. Dit had als gevolg dat in dit jaar de fameuze zeeslag tussen Corfu en Korinthe plaats vond. Corfu, dat nu voor de volledige onafhankelijkheid wilde gaan, behaalde een glanzende overwinning. Toch zal de Korinthische tiran Periandros tegen het einde van 7e eeuw voor Christus het voor te zeggen hebben op het eiland en kenmerkend voor deze periode en de periode daarna is dat er heel veel belangrijke gebouwen worden bijgebouwd zoals o.a. het monument van Menekrates en de tempel van Artemis (585 v.Chr). Na de dood van Periandros in 587 v.Chr. wordt Corfu weer onafhankelijk.

431-404 v.C.: In deze periode vond de Peloponnesische oorlog plaats. De plaats Epidamnos (Durres) dat zowel door de Corfioten als de Korinthiers begeerd werd, bracht veel spanningen tussen hen. Het feit dat de Atheners toen de zijde van de Corfioten kozen had de zeeslag bij Sivota tot gevolg. In deze zeeslag vochten de Corfioten samen met de Atheners tegen de Korintiërs en dit was eigenlijk het begin van de Peloponnesische oorlog. In deze tijd ontstaan er onenigheden tussen de Corfioten met een burgeroorlog als gevolg (Oligarchie versus Democratie). In deze periode leidt het eiland ontzettend en is het uiteraard enorm verzwakt. Het leger van Corfu is niet meer in staat om het gevaar voor aanvallen door de Tirannen uit Sicilie  of door Epiroten en Macedoniërs af te weren.

375-338 v.C.: In 375 v.C. valt Sparta Corfu aan maar de Atheners komen op tijd om een helpende hand te reiken met als gevolg dat de Spartanen verdreven worden. De Geografische plek van Corfu werd als een strategische plek beschouwd en zo werd Corfu de twistappel voor de toenmalige grootmachten Epirus, Macedonië, Athene etc. In 338 v.C. wordt Corfu 35 jaar lang bezet door de Macedoniërs onder leiding van Alexander de Grote, die erg onder de indruk was van de schoonheid van het Corfu.

229 v.C.- 395 na Christus:  In 229 v.C. vallen de Illyriërs (uit het huidige Albanië) het eiland binnen maar ze worden hetzelfde jaar al verdreven door de Romeinen. Het is voor het eerst dat de Romeinen op Corfu komen. De Romeinen blijven uiteindelijk ruim 600 jaar op het eiland en Corfu maakte dus deel uit van het Romeinse Rijk.

C. De Byzantijnse periode

Jaar 395: Na de dood van Theodosius de Grote neemt de historische splitsing van het Romeinse Rijk in Oost en West plaats. Dit is dan het begin van de Byzantijnse tijd en van het Byzantijnse Rijk. Corfu komt helemaal onder het bewind van het Byzantium en is samen met de overige Ionische eilanden heel belangrijk zowel voor de handel als strategisch. Corfu kent in deze periode op alle vlakken (ecnmisch, cultureel, geestelijk etc) een enorme bloei. Omdat het eiland best ver afgelegen lag, werd het niet goed beschermd en het werd regelmatig aangevallen door Goten (562), Saracenen (650) en Normandiers (1081). Alle vijanden werden dan weer verjaagd vaak met hulp van de Venetianen.

jaar 1204: Het Byzantijnse Rijk word omver geworpen door Kruisvaarders. Dit heeft als gevolg dat Corfu 10 jaar lang onder Venetiaans bewind komt.

jaar 1214-1267: Het Byzantium veroverd Corfu weer terug via het despotaat van Epirus. Het despotaat van Epirus was een van de drie onafhankelijke Griekse staten. Een halve eeuw was het rustig en de welvaart floreerde totdat de dreiging uit Sicilië weer zat aan te komen.

jaar 1267-1386: De Sicilianen bezetten het eiland onder leiding van Charles van Anjou. Charles van Anjou was in die tijd de Koning van Sicilië en wat hij wilde was het Katholicisme op het eiland doen zegevieren.


D. De Venetiaanse periode


1836-1797: De Venetianen overheersen het eiland. Vooraanstaande Corfioten vragen om bescherming. De Venetianen zijn de beschermers tegen de Turkse heerschappij. De invloeden van de Gentianen zijn in Corfu vandaag overduidelijk. Tijdens de Venetiaanse heerschappij heeft kunst en architectuur gefloreerd. In deze periode (ongeveer 4 eeuwen) was Italiaans de officiële taal. Een opmerking: Corfu is nooit in handen van de Turken gevallen!!!
 

E. De periode na 1797


1797-1799: Corfu valt in de handen van het Frankrijk van Napoleon. De Corfioten waren blij dat ze van de Venetiaanse heerschappij af waren. Turkije en Rusland waren minder blij met deze ontwikkeling. In 1799 verjagen de Russen en Turken de Venetianen van het eiland en roepen de republiek uit van de 7 eilanden. Vandaag worden de eilanden van de Ionische zee ook wel de "Eptanisa" genoemd wat letterlijk de "7 eilanden" betekent.

jaar 1807: Terugkeer van de Fransen voor een periode van 7 jaar

1814-1815: Na de val van Napoleon kwam Corfu vlug in de handen van de Britten. Er werd een verdrag afgesloten en hierin werd vermeld dat Corfu en de overige Ionische eilanden een onafhankelijke staat werden onder Brits protectoraat (De republiek uit van de 7 eilanden). Het Grieks was ondertussen weer de officiële taal van Corfu en het verlangen naar eenwording met Griekenland werd sterker dan ooit. Griekenland had zich ondertussen gedeeltelijk bevrijd van de Turken.

mei 1864: Op 21 mei 1864 wordt Corfu officieel herenigd met Griekenland. Corfu is vrij maar verliest heel veel van haar uitstraling. Corfu was de fantastische stad van de Eptanisa. Na de eenwording van Griekenland kreeg Athene meer aandacht en Corfu werd een doodgewone stad zoals andere steden in Griekenland. De universiteit verhuisde van Corfu naar Athene.

jaar 1923: Het Corfu incident. Tijdens zijn bezoek aan Corfu wordt de Italiaanse afgevaardigde Tellini vermoord. Mussolini valt Corfu aan en bezet het eiland. De volkenbond haalt hem uiteindelijk over om weer te vertrekken.

jaar 1944: In 1944 WO II: de geallieerden bevrijden het eiland dat eerst door de Italianen en Mussolini was aangevallen en later door de Duitsers.


(Tekst ©De Griekse Gids)