Deel 11: Wat gebeurde er na de onafhankelijkheidsoorlog? (1821 - 1832)

Hoe reageerde Europa op de Griekse onafhankelijkheidoorlog? Europa was niet blij en in eerste instantie waren ze erop tegen. Vooral de Oostenrijkers waren er op tegen want het paste ‘economisch’ niet in hun straatje en dat zou in hun nadeel zijn gezien de ‘Heilige Alliantie’(1815) waar zij deel van uitmaakten. Je moet het ook zo zien, Oostenrijk van toen was een groot land waar verschillende volkeren woonden zoals Italianen, Tsjechen, Polen Hongaren en Serviërs. Ondertussen had ook de Franse revolutie plaats gevonden en zelf werden ze hier ook bang door. Pas toen men zag hoe de Grieken massaal geëxecuteerd werden, toen pas drong het besef door dat men iets moest doen. Vanaf 1823 groeide de sympathie voor de Grieken en het waren eerst de Engelsen en daarna de Russen die samen het voortouw namen om de Grieken te ondersteunen. In eerste instantie wilden de Russen niet omdat ze met de Oostenrijkers en de Pruissen in de Heilige Alliantie zaten. Ze waren bang dat een opstand in Griekenland ook een opstand in hun eigen land zou veroorzaken.

Ondertussen stonden overal ‘Griekofielen’ op en de leiders van de Europese landen konden dit niet verwaarlozen. Veel bekende buitenlanders gingen openlijk aan de kant van de Grieken staan zoals de Engelsman Lord Byron, Victor Hugo, Percy Shelley en Eugene Delacroix.

De Ottomanen konden de Griekse opstanden die overal plaatsvonden niet aan en vroegen hulp aan de Egyptische moslims. Het werden bloedige taferelen op Kreta en bij de eilanden Kasos, Hydra, Psara. Maar ook Peloponessos werd aangevallen en het Griekse vasteland en Athene, er was totaal geen genade. De Ottomanen met hulp van de Egyptenaren, probeerden de opstanden neer te slaan op barbaarse manieren.

Op 6 juli 1827 werd het verdrag van Londen getekend. Met dit verdrag maanden de drie Europese grootmachten (Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Rusland) Griekenland en het Ottomaanse Rijk om de vijandigheden te staken. In het verdrag stond dat het Ottomaanse Rijk, Griekenland als onafhankelijk land moest herkennen. Wel mocht de Sultan heerser blijven van Griekenland maar dat wilden de moslims niet. Gevolg was de slag van Navarino bij Pylos (Peloponessos) op 20 oktober 1827 waarbij de geallieerde vloot onder leiding van de drie admiralen Lodewijk van Heiden (Nederlander in dienst bij Rusland), De Rigny (Fransman) en Codrington (Engelsman) de Ottomaanse vloot versloeg.

Deze slag was ook het begin van het einde voor de Ottomanen want ze gingen nu vergoedingen vragen voor de schade die ze geleden hadden en in Constantinopel ging men tekeer tegen de Europeanen. Ioannis Kapodistrias werd het eerste Griekse staatshoofd van het onafhankelijke Griekenland. Daarvoor was hij diplomaat van het Russische Rijk. Op 3 februari 1830 wordt Griekenland uiteindelijk officieel erkend!

Niet heel Griekenland was toen ook direct vrij, alleen Peloponnesos, Sterea Ellada (Centraal-Griekenland) en de Cycladen.




Ook interessant!

Narcissus verliefd op eigen spiegelbeeld
Narcissus verliefd op eigen spiegelbeeld
Perseus Griekse held van Argos
Perseus Griekse held van Argos
Boreas Griekse god van de wind
Boreas Griekse god van de wind
Ares Griekse god van de oorlog
Ares Griekse god van de oorlog