Griekenland - De Griekse Gids
Social Media Griekse Gids Twitter Griekse Gids Pinterest Griekse Gids Instagram Griekse Gids Youtube Griekse Gids Facebook Griekse Gids
 



  Griekenland weblog

Actueel: Hoe beleven toeristen hun vakantie in Griekenland? - deel 3

Tekst en foto’s Jorgos Nikolidakis

Zaterdag 4 juli
Voor vandaag en morgen heb ik een auto gehuurd. Ik wil het voor Nederlanders en Belgen vrij onbekende eiland Amorgos in kaart gaan brengen. Tegelijk wil ik graag ook de sfeer proeven in Griekenland betreffende de huidige politieke en economische situatie.

Ik verblijf in de bad-havenplaats Katapola. Het is vroeg in de ochtend en mijn eerste bestemming is vandaag het klooster Chozoviotissa in het oosten van het eiland. Het is een indrukwekkend klooster met een rijke historie, het ligt tegen de kliffen van steile rotsen uitkijkend naar de zee. Ik parkeer de auto op een open ruimte en loop de meer dan 300 trappen omhoog. Hoe meer ik het klooster nader, des te indrukwekkender het klooster wordt. Het klooster bestaat uit 8 etages en is maximaal 5 meter breed. Via een klein deurtje, waar ik moet bukken loop ik het klooster in. De ruimte is zeer smal. Vanaf daar loop ik een smalle trap naar boven en kom in een andere ruimte uit. Ik hoor een stem roepen, “kom maar naar boven”.


Chozoviotissa klooster

Ik kom een kamer binnen waar pater Theofilos, twee mannen en een jongen zich bevinden. Naast die kamer bevindt zich de keuken en aan de andere kant een kamer waar allerlei iconen, foto’s en schilderijen hangen van geestelijken uit de eeuwenlange historie van het klooster. Een van de mannen vraagt me vriendelijk of ik koffie wil drinken. Ik bestel een Griekse koffie en even later wordt de koffie samen met een glaasje rakomelo (raki met honing) aan me geserveerd! Perfect, het is 9.00 uur in de ochtend, goed om met een rakomelo de dag te beginnen! Even later krijg ik twee plakjes cake erbij, goed voor de lijn..


Chozoviotissa klooster - Griekse koffie en rakomelo

Even later zitten we met elkaar te praten. Nadat ik me heb voorgesteld gaat het al heel snel over politiek. “Wat denk je over het referendum, wat gaat het worden, ja of nee tegen de bezuinigingen?" vraagt pater Theofilos aan mij. Ik antwoord: “Ik denk dat als dit met de banken niet was gebeurd, dan zou het NEE (OXI) zeker winnen en met groot verschil. Nu zijn de mensen bang gemaakt, kijk maar wat er met de banken gebeurt. Ik denk dat op lang termijn ‘NEEN’ zeker het beste voor Griekenland is, op korte termijn kan het JA een beetje rust creëren.“

Nadat ik een rondleiding heb gekregen in de kerk, die op de bovenste etage van het klooster is, vraagt een van de mannen: “Weet je hoeveel de schulden van Griekenland zijn aan de geldschieters?”. Ik ben verrast door zijn vraag, “300 miljard of zo?” is mijn antwoord. Daarna vraagt hij opnieuw: “Weet je hoeveel de schulden van Nederland zijn?”. Ik antwoord “bijna 500 miljard en iedere seconde komt er €400 bij”. Hij reageert: “Oh, je weet het! Weet je wat de schuld van Nederland inhoud? Nederlanders hebben massaal obligaties gekocht in China, en dat ziet er niet goed uit. Weet het Nederlandse volk dit?”. Wat die man mij verteld heeft, doet me denken. Wat zou hij bedoelen?

Even later neem ik afscheid van pater Theofilos en de rest en beloof hun een Griekse Gids Glossy toe te sturen in december (in het volgende nummer, nr 9,  hebben we namelijk een special over o.a. Amorgos). Ik rij nu richting het zuidwesten van het eiland,  daar zou in een kleine baai een beroemd scheepswrak liggen. Onderweg zie ik een klooster waar heel veel auto’s staan. Het klooster heet Agios Georgios Varsamitis. Ik ken het toevallig omdat ik een documentaire op youtube heb gezien over de enige non die in het klooster is. Dit klooster is gebouwd op dezelfde plek waar vroeger in de oudheid een orakel was en waar water uit de grond vloeide. Ik loop naar het klooster, het ziet er prachtig uit, de wit gekalkte muren steken geweldig af met de kleurrijke bloemen die het klooster omgeven.


Agios Georgios Varsamitis klooster

Naast de kerk is een kamer waar heel veel lawaai is. De deur staat op een kier en ik zie dat er misschien wel 20 mensen of meer aan een grote tafel samen zitten te lunchen. Opeens komt een jonge vrouw naar buiten: “Mijnheer, kom maar naar binnen hoor, we hebben koffie, we hebben thee en we hebben lekkere hapjes”. Ik loop naar binnen en aan het hoofd van de tafel zit de non die ik van de documentaire kende, ze glimlacht zeer vriendelijk en zwaait naar me, “Welkom, ga maar zitten”. Een andere vrouw brengt me een schotel met spinazietaart en allerlei zoete koekjes. “Wat wil je drinken?” zegt ze. Heb ik weer mazzel!

Het gesprek aan tafel gaat over de maatschappij die hard achteruitgaat. Het gaat over de liefde die we voor onze medemens niet meer hebben en over het egoïsme en het materialisme dat ons leven domineert. Het enige waar alles om draait is geld. Hoe kan ik veel geld maken dat is het enige wat telt, net of het leven geen andere waarden heeft. Tegenwoordig is het ieder voor zich, er is geen tolerantie meer, geen vergevingsgezindheid, geen medeleven voor de medemens. Kijk maar naar de politiek, zowel nationaal als internationaal is de conclusie.

Vanaf het klooster rij ik vervolgens naar een scheepswrak en naar een paar andere stranden. Op de terugweg stop ik in Chora. Chora, de hoofdstad van Amorgos, die ligt een kleine 5 minuten van Chozoviotissa. Wat een mooi stadje zeg. Ik wandel door de smalle steegjes en geniet voor de zoveelste keer deze week.

Het is inmiddels middag en ik zie een leuk restaurantje in het hart van het dorp. De ober heet Venizelos en komt uit Kreta. Geweldig! Venizelos vertelt me dat hij met zijn vrouw in de winter naar Nederland wil komen, natuurlijk geef ik hem meteen tips. Op dat moment wordt ik op de rug getikt door een mevrouw: “Hey Griekse Gids zegt ze”. Marion, zo heet ze, is Nederlands en is met een Engelsman (David) getrouwd uit Devon in zuidwest Engeland. Ze is gek op Griekenland en heeft bijna alle Griekse eilanden gezien. Ze vertelt me dat ze op Andros en Kea was en dat ze leuk gewandeld heeft. Vanaf Amorgos gaat ze nog naar Naxos een paar dagen en dan terug via Athene naar Engeland. Zij is dol op het Griekse eten, de eilanden en last but not least de vriendelijke mensen.


Marion en David in Chora

De hele dag heb ik het eiland rondgecrosst en mooie foto’s gemaakt. Toen ik ’s avonds terug in Katapola was, was de leus ‘Ochi stin sklavia tis Troika’ met andere woorden ‘Neen tegen de slavernij van Trojka’ met witte verf overgeschilderd. Ik was gisteren dus precies op tijd om het beeld te vereeuwigen.


OXI binnen 24 uur verwijderd

Zondag 5 juli
Vandaag is het D-Day, vandaag wordt het referendum gehouden. Ik word zoals altijd vroeg wakker en haal een lekker broodje bij de bakker om de hoek. Ik vraag aan de mevrouw achter de balie waar er gestemd wordt. “In de basisschool, bij de kerk”, is haar antwoord. Ik loop naar de basisschool die 100 meter verder is, maar het is er niet zo druk. Misschien ben ik te vroeg. Ik loop terug naar de haven waar allerlei cafeetjes zijn. Het is Frappé-time!

Het is vrij druk in het café, er zijn toeristen en Grieken. Sommigen ontbijten, anderen drinken een koffie. Het gesprek van de dag is natuurlijk het referendum. Iedereen heeft een mening, geweldig om zo’n gesprek te volgen. Ik zit aan een tafel samen met Babis van restaurant Akrogiali. Aan een tafeltje achter ons zit een dame die in het Engels aan Babis vraagt: “Wat ga je stemmen? JA of NEE?. Babis lacht en keert de vraag naar de mevrouw terug: ”Wat zou jij stemmen als jij in mijn plaats was?” waarop ze meteen antwoord “Natuurlijk NEE”. Saignant detail; de mevrouw heet Monika en is Duits. Al 20 jaar lang komt ze iedere zomer weer terug naar Amorgos op vakantie!


Dimitris van hotel Aegean Amorgos met de Duitse Monika

Wat me opvalt aan alles wat ik hoor, is dat eigenlijk iedereen “Neen” tegen de bezuinigingen wil stemmen, maar tegelijk ook bang is dat ze dan genadeloos door Merkel en de haren gestraft zullen worden. Er wordt door sommigen zware taal gebruikt, iemand zegt “De Duitsers hebben 50 miljoen mensen gedood in WO II, in 1953 hebben we mee getekend voor hun welvaart om ze te helpen, en kijk nu wat er gebeurt. We moesten toen hun producten kopen om ze te helpen. Ze hebben al het geld en al het goud van onze banken gebruikt om wapens voor hun oorlog te kopen en wat hebben we teruggekregen? Kijk wat ze nu met ons willen doen en hoe ze ons vernederen”.

Een andere man voegt er aan toe: “De Duitsers zijn twee wereldoorlogen begonnen om baas over Europa te worden. Met oorlogen is het hen niet gelukt, nu hebben we een economische oorlog en Duitsland heeft de bovenhand. Waarom denk je dat de Britten uit de EU willen? Ze willen niet dat Duitsland de baas wordt! “

In de middag zit ik op een terras aan de haven. Ik zie de grote Blue Star ferries arriveren, een paar honderd toeristen stappen van de boot af. Wat een drukte opeens aan de haven!

Aan het einde van de middag maak ik me klaar om de boot naar Piraeus te nemen. Op een ander terras ontmoet ik de heer Kokologiannis. Hij is eigenaar van vier supermarkten op het eiland Amorgos. Kans om aan hem te vragen, hoe zit het met het voedseltekort waar de Nederlandse media het over heeft. Zijn antwoord is: “Zeggen ze dat? Dit is pure propaganda. Ga maar in onze supermarkten kijken, we hebben alles. In Athene wonen vijf miljoen mensen en ze zijn zo erg bang gemaakt door de media zodat ze allemaal zijn gaan hamsteren, ze hebben heel veel pasta’s,  meel en water gekocht. Logisch dat tijdelijk veel producten op raken. Over een paar dagen zijn de schappen weer aangevuld. Maar je weet nooit hoe alles uit kan pakken als Europa van Merkel ons nog harder gaat aanpakken.”

Even later stap ik op de boot en om 19.00 uur verlaat de boot Amorgos. Op de TV-schermen van de boot zijn allerlei programma’s bezig over het referendum. Even later verschijnen de eerste uitslagen waaruit blijkt dat de Grieken “Neen tegen de bezuinigingen” hebben gestemd. Ik ben blij, toch mag ik me zorgen. Ik verwacht weer een Dijsselbloem te zien verschijnen om te vertellen dat de Grieken fout zijn!

Om 23.30 u verschijnt Tsipras live op TV. Hij is ook blij. Blij dat de Grieken zich niet hebben laten intimideren en bang maken. “Het ‘NEEN’ van het volk is geen ‘NEEN’ tegen Europa” zegt hij. “Griekenland wil een ander Europa, een Europa van solidariteit en democratie.” Tsipras bedankte alle Grieken, ook degenen die ‘JA’ voor bezuinigen hebben gestemd. Opvallend was ook de grote dank aan de Europese volkeren die op straat zijn gegaan om Griekenland te steunen!


Tsipras verschijnt op TV

Maandag 6 juli
Om 5.00 u in de ochtend, komt de boot in de haven van Piraeus aan, het is donker. Ik loop te voet naar de metro die 500 meter verder ligt. Ik wil aan de balie een kaartje kopen maar ik krijg te horen dat het gratis is. De gratis reis heeft te maken met de banken die een limiet van €60 hanteren om te pinnen. De staat heeft besloten tijdens deze periode de mensen gratis te laten reizen met bus en tram in Athene. Daarmee wil de staat problemen met kleingeld voorkomen.

Ik ga even naar het Syntagma-plein, het plein waar het Griekse parlement is en dat zo vaak de laatste dagen op TV is geweest. Met de metro ben je vanaf Piraeus binnen 20 minuten in het centrum van Athene. Ik loop vanaf de ondergrondse metro de trap op en daar zie ik het Griekse parlement. Hoewel het 5.30 u in de ochtend is, staan er nog steeds cameraploegen tegenover het gebouw. Ik zie o.a. een Italiaanse cameraploeg. Verder is het er rustig.


Het Griekse parlement om 5.45 u op 6 juli 2015

Naast het plein gaan ondertussen allerlei koffiezaken open. In een van deze, schuin tegenover het parlement, bestel ik een koffie en een warm kaasbroodje, kosten totaal €2.90. Voor mij is er een tramhalte en het is al heel druk want mensen gaan naar hun werk. Je ziet ook veel toeristen rondlopen. Gisterennacht waren hier nog 10 duizenden mensen, het plein is inmiddels helemaal schoon gemaakt.

Het is erg interessant om zo vroeg in de ochtend mensen waar te nemen. Wat zouden ze denken? Waar zouden ze heengaan? Ik zie een oude man met een wandelstok een half uur lang, voor het parlement met een langzame pas, heen en weer lopen. Ik zie toeristen bij de wacht bij het parlement foto’s maken. Maar er gebeurt opeens iets wat mij ‘happy’ maakt. Een Griekse mevrouw komt aanzetten met een zak vol hondenbrokken. Op het Syntagmaplein liggen hier en daar zwerfhonden te slapen. Ze loopt bij iedere hond langs, maakt deze op een lieve manier wakker, aait ze,  en geeft ze hondenbrokken. Een lekker ontbijt voor de zwerfhonden. Hoe lief kan een mens zijn?


Dierenliefhebber Athene

In deze week heb ik heel veel leuke dingen gehoord, nieuwe plaatsen gezien en nieuwe recepten geproefd. Ik heb ook heel veel wijze woorden gehoord. Babis van restaurant Akrogiali in Amorgos had het beste voor het laatst bewaard: “Jorgos, toeristen die naar Griekenland komen moeten we koesteren en ze thuis laten voelen, ze gelukkig maken. Daarom zullen we tegen hen ook nooit over onze persoonlijke problemen praten en het verdriet dat we omwille van de economische crisis hebben, dat zullen we 100% voor onszelf bewaren!”.

 


Schrijf je in en blijf op de hoogte

Wil je op de hoogte blijven van al het nieuws over Griekenland en de Griekse Gids schrijf je in voor onze gratis digitale nieuwsbrief. Direct na het aanmelden ontvang je van ons een e-mail met een link om je inschrijving te bevestigen.

Disclaimer: Wij verzamelen zoveel mogelijk informatie om onze lezers te helpen. De Griekse Gids is niet verantwoordelijk voor beslissingen die u neemt op basis van bovenstaande informatie. Houd er rekening mee dat informatie snel (per dag en zelfs per uur) kan veranderen. Zodra er wijzigingen zijn passen wij dit zo snel mogelijk aan op deze website.


Vakantie Griekenland Griekse webshop to Magazaki Vakantiediscounter Griekenland Sunweb Tui Corendon Huis kopen Kreta Griekenland
© De Griekse Gids 2000-2024