Griekenland - De Griekse Gids
Social Media Griekse Gids Twitter Griekse Gids Pinterest Griekse Gids Instagram Griekse Gids Youtube Griekse Gids Facebook Griekse Gids
 



  Griekenland weblog

Rooie Rakker op Kreta

Tekst en foto: Dick Ridder*

Kinderverhaaltjes, met een knipoog naar volwassenen, lees je niet veel op de Weblog van De Griekse Gids. Naar aanleiding van de feestelijke intocht van de geschonken brandweerauto van het korps Noord en Oost Griekenland op 25 april j.l. heb ik mij laten inspireren door de schoolkinderen die zeer enthousiast de truck begroetten.  

'Rooie Rakker' had twintig jaar hard gewerkt als brandweerauto. Blusvoertuig, speciaal in de open natuur. De wagen had bijna alle hoeken van de Veluwe gezien. Als er rook was, was er vuur. Voor een fiks fikkie ging Rooie Rakkier niet opzij. Integendeel. Luidkeels en met vurige blauwe ogen ging hij erop af.

brandweer
Rooie Rakker en de kinderen van Mirtos, Kreta

Na twintig jaar trouwe dienst moest hij met pensioen. Maar Rooie Rakker wilde helemaal niet achter de rode geraniums zitten. Hij vond de kleur van die stinkbloemen zelfs vloeklelijk. Rooie Rakker wilde nog graag hard werken. En iets van de wereld zien. En zo ging hij kijken waar hij nog nodig was. Hij pakte de landkaart van Nederland, maar hij zag daar te weinig natuur. Dus greep hij naar de Bosatlas. Want in het bos had hij het immers zeer naar zijn zin. En in dat boek vol malle grillige plaatjes, ontdekte hij helemaal rechts onderaan een bladzijde een eiland. Kreta heette dat eiland. ‘Noodkreta’, dacht hij. ‘En waar nood is aan de man, daar kan Rakker alles an’. Hij ging op pad, maar wat was de weg lang en wat deden zijn vier banden zeer.

Gelukkig zag hij onderweg een grote oplegtruck. ‘Mag ik je rug op?’ vroeg Rooie Rakker. ‘Waar moet je dan naar toe?’, bromdieselde de grote truck. ‘Ik moet naar Kreta en dat is te ver weg om het hele eind te moeten rijden.’ ‘Spring maar achterop. Ik ga tot Athene’. En zo kon het gebeuren dat Rooie Rakker een paar dagen later aan het water stond. ‘Ik kan veel. Juist met water, maar zwemmen, dat kan ik niet en ik houd niet van zout water’. Dus wat moest hij nu? Hij wachtte wat, tot hij over het water een varend huis zag aankomen. Toen die aanlegde, zag hij allemaal vierwielers, zelfs zes- en achtwielers van het ijzeren gevaarte komen. ‘Kan ik daarin? En kan ik dan naar Kreta?’ Het ijzeren schip loeihoornde, dat dat kon.

Zoek maar een mooi plekje in mijn buik’ Na een nacht varen kroop Rooie Rakker, goed uitgerust, uit de buik van de Griekse ijzervreter. Op de kade in Heraklion vroeg hij de weg aan een Fiatje. ‘Fiatje, Waar is Mirtos?. Ik moet daar naar toe, want ik ga daar tegen vuur vechten’. De Fiat, de mooie jonge ranke Italiaanse graaggiechelde dat zij voor Rooie Rakker wel een ommetje wilde maken. (Zij zou voor die stoere rooie de hele wereld wel voor willen afreizen, maar dat zei ze niet). En zo kwam Rooie Rakker in Mirtos aan. Het Fiatje wilde graag bij hem blijven, maar dat leek Rooie Rakker geen goed idee.

Dan wordt ik maar afgeleid. Fiatje was ook nog wat te jong voor de gerijpte Rakker. ‘Ik ben van de pyromaan, niet van de pedomaan’, dacht hij. In Mirtos zeiden de mensen dat Rooie Rakker heel erg welkom was en hij voor altijd mocht blijven werken. Zolang hij kon. Eén van de mensen zei heel moeilijke dingen, maakte een beweging alsof het een houten kruisje was en besprenkelde hem met een takkenbosje. ‘Dat takkie zal niet snel in de fik vliegen’ dacht Rooie Rakker in zichzelf giebelend. Dezelfde dag ging Rooie Rakker op eigen wielen naar een garage met allemaal andere Rakkers, ook rood, net als hij. Alleen niet met blauwe, maar met rooie fonkelogen. En die begroeting was misschien nog wel hartelijker. ‘Welkom collega’ sireende het Rakkerkoor in een gek taaltje. Maar Rakkers over de hele wereld begrijpen elkaar. Zelfs als ze Swahili of Kromkantons praten.

Binnenkort krijgt Rooie Rakker in Mirtos een eigen huisje en gaat hij doen wat hij twintig jaar met vurige liefde heeft gedaan: ‘Blussen blussen met mijn neus ertussen’. Rooie Rakker is eventjes de gelukkigste brandweerauto van de heeeeeeele wereld.

*Dick Ridder runt in Mirtos (Kreta) zijn eigen appartementen en studio’s Villa Mertiza en is schrijver van het boek “en het werd…Griekenland” dat verkrijgbaar is bij alle online boekhandels.    


Schrijf je in en blijf op de hoogte

Wil je op de hoogte blijven van al het nieuws over Griekenland en de Griekse Gids schrijf je in voor onze gratis digitale nieuwsbrief. Direct na het aanmelden ontvang je van ons een e-mail met een link om je inschrijving te bevestigen.

Disclaimer: Wij verzamelen zoveel mogelijk informatie om onze lezers te helpen. De Griekse Gids is niet verantwoordelijk voor beslissingen die u neemt op basis van bovenstaande informatie. Houd er rekening mee dat informatie snel (per dag en zelfs per uur) kan veranderen. Zodra er wijzigingen zijn passen wij dit zo snel mogelijk aan op deze website.


Vakantie Griekenland Griekse webshop to Magazaki Vakantiediscounter Griekenland Sunweb Tui Corendon Huis kopen Kreta Griekenland
© De Griekse Gids 2000-2024