Toeristen hebben in Griekenland een streepje voor

Door: Alexandra-Jacqueline Prinou
 
Soms hebben de toeristen het idee dat in hun vakantieland de ‘eigen bevolking’ ietwat voorgetrokken wordt. Eigenlijk is het tegenovergestelde waar. Neem nu bijvoorbeeld de hotelprijzen in Griekenland, als de lokale bewoners een nacht in een van de hotels boeken betalen ze de hoofdprijs. Een weekje een hotel boeken met de (boot-) reis erbij kost vaak meer dan een pakketreis vanuit Nederland met vlucht en transfers die inclusief zijn.

Vader Evdokimos

In restaurants worden de toeristen ook vaak erg verwend, een karaf wijn, van het huis, koffie na, van het huis, fruit of een borreltje, van het huis natuurlijk. Maar ook bij sommige bezienswaardigheden hebben toeristen een behoorlijk streepje voor.

Afgelopen zomer op Andros, onze Jeep-safari naar o.a. het klooster van mijn geliefde (en ieders geliefde ) Vader Evdokimos en zijn twee jonge monniken die hem inmiddels bijstaan want Vader Evdokimos is de jongste niet meer. Koken is een hobby van de abt en dat doet hij elke dag voor zijn ‘gezin’. Ik weet ook natuurlijk dat ze rond het middaguur hun maaltijd gebruiken, erg vroeg voor Griekse begrippen, maar dan hebben ze er al een hele werkdag opzitten, de monniken hebben een ander dagritme, een andere kalender en een andere tijd die ze ook buiten de Heilige Berg Athos vaak aanhouden bij vele kloosters, de zogenaamde ‘Byzantijnse kalender’. De dag begint vroeg, rond 04.00 uur ’s morgens en dus om 12.00 uur is het dan wel tijd om iets te eten.  Nu weet ik dat, maar niet iedere bezoeker weet dat.

Ons programma is dat we meestal voor 12.00 uur aankomen bij het klooster, de kerk bezoeken en dan picknicken op het mooie voorplein of in de refter van het klooster, al naar gelang het weer.  Niet heel veel bezoekers kunnen zeggen dat ze in de refter van het klooster Panteleimonos hun lunch gebruikt hebben. Veel gasten van ons wel. (Weer een streepje voor…..). Deze dag waren we wat uitgelopen met ons programma en na 12.00 uur kwamen we aan bij het klooster. Ik vertelde zoals gewoonlijk eerst mijn verhaal vanaf de prachtige buitenplaats met enorme plataan, en vooral het uitzicht over Andros-stad is adembenemend vanaf die plek. De picknick spullen zetten we neer op de tafel en gaan naar binnen.

Er zit een groepje Grieken op het muurtje, ik groet ze, ze groeten terug. Ik loop naar de deur van het onderkomen en de keuken van Vader Evdokimos. Klop op de deur, doe de deur open en roep een groet door de deur, wens ze smakelijk eten en doe de deur weer dicht. Ik loop met de gasten richting de kerk en wil de gasten de andere ‘uitkijkplek’ laten zien, maar dan is daar ineens de monnik Aetos, met nog een stuk brood in zijn hand en ook in zijn mond. ‘Agapi mou, Alexandra, koukla mou, ti kanies, ergomaie, na anikso tin eklisia’. (Lieve Alexandra, mijn meisje, hoe gaat het, ik kom, ik zal de kerk openen).  Ik loop naar Vader Aetos toe, omhels hem en bedank hem, maar zeg dat hij eerst rustig moet eten, we zijn verlaat, we wachten wel hoor!

De keuken van het klooster

Ik zie het groepje Grieken met open monden naar ons kijken, de gasten snappen wat er aan de hand is en vinden het heel bijzonder allemaal. De kerk wordt direct geopend en ook de Grieken gaan naar binnen. Als we later de kerk uit komen, zegt de Griekse bezoeker: ‘ ik begrijp dat u hier ‘kind aan huis bent’, wij wachtten al zeker 20 minuten, er was niemand te zien en u komt binnen en de kerk wordt geopend’ Blij dat we gewacht hebben, we wilden eigenlijk al weggaan, maar het is hier zo bijzonder en de wonderdoende icoon wilden we ook graag bekijken, vandaar’. ‘Maar hoe krijgt u het nu voor elkaar om een monnik van zijn eten af te halen om de kerk voor uw groep te openen, vertel me uw geheim, dan kan ik dat misschien ook ooit toepassen als ik weer eens bij een klooster kom’. ‘Geheim, zeg ik verbaasd?’ ‘Dat heb ik niet, de Griekse gastvrijheid denk ik, voor een toerist doe je alles, je laat er zelfs je maaltijd voor staan’. ‘U hebt gelijk, wij Grieken moeten onze oude tradities in ere houden, de gast behandel je met alle egards, die gaat voor’.

Lachend nemen we met een handdruk afscheid nadat ik ze nog een paar leuke tips gegeven heb voor hun tijd op Andros, groetend in het Engels nemen ze ook afscheid van onze gasten, deze nog beetje beduusde Atheners. De gasten voelen zo sterk de gastvrijheid van de monniken dat ze massaal iets terug willen doen voor dit klooster, voor Vader Evdokimos en de zijnen; er worden gretig souvenirs gekocht in het winkeltje, als ondersteuning in het onderhoud van dit mooie klooster! En zo is iedereen blij dat we op die manier elkaar kunnen helpen, wij geven onze gasten een onvergetelijke dag waarbij de Griekse gastvrijheid de boventoon voert en zij doen  op hun manier veel terug voor de eilandbewoners en het klooster van Vader Evdokimos, puur en alleen omdat ze hun vakantie in ons land doorbrengen en dan mag je wel eens een streepje voor hebben…..!

---

Schrijf je in en blijf op de hoogte

Wil je op de hoogte blijven van al het nieuws over Griekenland en de Griekse Gids schrijf je in voor onze gratis digitale nieuwsbrief. Direct na het aanmelden ontvang je van ons een e-mail met een link om je inschrijving te bevestigen.

Disclaimer: Wij verzamelen zoveel mogelijk informatie om onze lezers te helpen. De Griekse Gids is niet verantwoordelijk voor beslissingen die u neemt op basis van bovenstaande informatie. Houd er rekening mee dat informatie snel (per dag en zelfs per uur) kan veranderen. Zodra er wijzigingen zijn passen wij dit zo snel mogelijk aan op deze website.

---