Evia moet je gezien hebben!

Door: Frans Groenendaal

“Ik ga naar Evia”, was het antwoord op de veel gestelde vraag waar ik deze zomer heen zou gaan in Griekenland. “Evia? Waar ligt dat?”, was dan de volgende vraag die me werd gesteld. Al een aantal jaren sta ik in januari op de vakantiebeurs in de Jaarbeurs voor Griekse Gids Reizen. Tijdens de beurs heb ik de eigenaren van twee hotels op Evia leren kennen. En ja, belofte maakt schuld. Ik zou ooit eens langskomen op Evia. Het eiland staat dus al jaren op mijn Griekse to-do list. Dit jaar was het zover.

Bekijk eilandhoppen en Fly&Drives met Evia

Evia is het op één na grootste eiland van Griekenland. Kreta is zoals bekend bij alle Griekofielen het grootste eiland. Het is een vakantiebestemming voor veel Grieken omdat het redelijk dicht bij Athene ligt. Ook in de wintermaanden zijn de meeste hotels op Evia open. Veel buitenlandse toeristen kennen Evia (nog) niet. Waarschijnlijk omdat het geen eigen luchthaven heeft. Evia wordt van het vasteland gescheiden door de Golf van Evia en de straat van Evripos.

Mocht je Evia willen bezoeken dan is het aan te raden te vliegen op de luchthaven van Athene (Eleftherios Venizelos) en dan een taxi of bus te nemen naar het havenplaatsje Rafina (25 minuten) om vanaf daar de veerboot te nemen naar Marmari op Zuid-Evia. De ferry doet er iets minder dan een uur over. Wil je naar Noord-Evia of Centraal-Evia dan kun je over de prachtige High Bridge of Evripou naar de hoofdstad Chalkida rijden, op zo’n 80 km van Athene. Net als Lefkas is Evia dus met een brug verbonden met het vasteland. Vanaf Athene kun je ook naar Oropos rijden en daar de ferry nemen naar de leuke badplaats Eretria op Centraal-Evia. Kortom: mogelijkheden genoeg om (een deel van) Evia met een bezoek te vereren.

Evia zonsondergang

Evia is een kleine 4000 km² groot, is 6 tot 50 km breed, heeft een kustlijn van bijna 700 km en heeft meer dan 200.000 inwoners. Bijna de helft hiervan, zo’n 90.000, woont in de hoofdstad Chalkida. Evia is een veelzijdig eiland. In het noorden veel groen, bossen en mooie stranden. Het lijkt soms zelfs een beetje op Zwitserland. Centraal-Evia herbergt het Dirfis-gebergte (hoogste punt 1743 meter) en gezellige badplaatsen. Zuid-Evia heeft bergen en veel mooie zandstranden. Het noorden, zuiden en centrale deel van Evia hebben alle drie een eigen identiteit en iets unieks. Evia is eigenlijk te groot om in één vakantie helemaal te verkennen. Ik zal deze vakantie 4 dagen in Pefki verblijven (Noord-Evia) en 4 dagen in Marmari (Zuid-Evia).

NOORD EVIA

Dag 1
Rond het middaguur word ik door Stratos opgehaald van het Eleftherios Venizelos vliegveld in Athene. Het is een mooi en warm weerzien. We beginnen aan de interessante rit naar Pefki en rijden eerst richting Chalkida. Bij de imposante High Bridge of Evripou maken we een stop om de brug op foto vast te leggen. Wat een schitterend bouwwerk is dit. Voor de brug staat een standbeeld van Georgios Papanikolaou (1883-1962), een Griekse arts en uitvinder van de in de medische wereldberoemde PAP-test. We rijden de straat van Evripos over en rijden Chalkida binnen, een echte levendige en moderne stad.

Pefki Evia

Onderweg komen we ontelbaar veel bijenkasten tegen. “Evia is verantwoordelijk voor een groot deel van de dennenhoningproductie van Griekenland” vertelt Stratos. Hoe meer we naar het noorden rijden, hoe groener de omgeving wordt. Stratos vertelt verder: “Noord-Evia heeft leuke toeristische dorpjes maar er zijn ook nog een groot aantal traditionele dorpen waar het lijkt alsof de tijd is stil blijven staan, allen met een eigen karakter. Het noorden is bergachtig met dicht beboste hellingen. Platanen, dennenbomen, olijfbomen en sparren vind je er. Vaak zie je daar tussenin beekjes. Stranden zijn er ook in allerlei versies: zowel georganiseerde als niet georganiseerde. Uiteraard zijn er genoeg kleine baaien om te ontdekken”.

Prokópi
We maken een stop in het dorp Prokópi, 50 km van Chalkida. Dit dorp met een dikke duizend inwoners wordt het gehele jaar bezocht door duizenden pelgrims. In Prokópi bevindt zich namelijk de kerk van Agio Ioannis de Rus. Zijn lichaam bevindt zich in deze kerk. De Oekraïner Agios Ioannis werd door de Turken gevangen genomen tijdens de Turks-Russische oorlog van 1711, daarna werd hij naar het Turkse Prokópi gebracht in Midden-Turkije. Hij werd slaaf van de Turken maar weigerde zich te bekeren tot de islam. In 1730 overleed hij. In 1924, toen de Grieken van Prokópi uit Turkije moesten vluchten hebben ze het lichaam van hem meegenomen naar Griekenland. Een bijzonder verhaal.

Het is 30 mei, we zijn een paar dagen te laat voor de processie in het dorp die elk jaar op 27 mei plaatsvindt ter viering van Osios Ioannis 0 Rossos (de Rus). Prokópi is een levendig en gezellig dorp met veel winkeltjes (vooral lokale producten) en terrasjes. Na een mooie rit door het centrale deel en een deel van het noorden komen we aan in Pefki en maak ik kennis met Altamar Hotel en Irene Studio’s. Wow, wat een mooi complex is dit! Vanaf het balkon van mijn kamer zie ik Skiathos recht voor me en Pilion (vasteland) aan de linkerkant liggen. Hoe mooi wil je het hebben? Het zwembad mag er ook zijn, helemaal in de avond als het erg sfeervol is verlicht. Het is een paradijselijk gezicht. Ik word verwend want Stratos gaat mij een paar dagen rondrijden in Noord-Evia, hij wil mij zoveel mogelijk laten zien van dit mooie deel van Evia zegt hij.

Gouves Evia
Gouves is een klein authentiek dorp, een paar kilometer van Pefki. Stratos heeft geregeld dat ik een kijkje kan nemen in de beroemde toren van Drossinis die nu eigenlijk nog gesloten is. Het is immers nog voorseizoen. De toren is in de 19e eeuw gebouwd door een Turkse man. Georgios Drossinis (1859-1951) was een beroemde Griekse dichter en romanschrijver die in deze toren heeft gewoond. Drossinis was na de onafhankelijkheid een van de ontwerpers van het Griekse schoolsysteem. Ook heeft hij een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van het onderwijs voor blinden. Alles is bewaard gebleven: zijn hoed, wandelstok, bureau, manuscripten, boeken etc. Vanaf het hooggelegen punt heb ik een prachtig uitzicht over de er achter gelegen vallei. Ik krijg een gepassioneerde rondleiding in het Grieks van Vagelis Triantaphylou, een gemeenteraadslid die ook verantwoordelijk is voor het wel en wee van de toren. Gelukkig vertaalt Stratos alles in het Engels. Aan het eind geeft Vagelis mij een Engelse versie van een van de boeken van Drossinis: Amyrillis.

Een paar km richting de zee liggen te midden van vele olijfbomen een aantal ruïnes van vestingwerken uit de Tweede Wereldoorlog. De in de zomer drukbezochte vestingwerken, gedeeltelijk ondergronds, werden door de Duitsers gebruikt om overzicht te hebben op de noordelijke golf van Evia, dit was tijdens de Tweede Wereldoorlog een strategisch belangrijk punt. Vagelis vertelt met een glimlach dat de vestingwerken in de jaren dertig nota bene door een Duitser zijn gebouwd. Aan de overkant ligt Pilion. In de tussentijd gaat in de verte de zon onder. Wat een uitzicht! Onderweg rijden we nog even een olijfbos in om een kijkje te nemen bij een 2500 jaar oude olijfboom. Wat een knoert! Ik vraag Stratos om mij op de foto te nemen met de boom. Helaas is de boom daar te groot voor.

Dag 2 - Aedipsos (Loutra Edipsos)
Vandaag een dag alleen op pad met een scooter. Stratos zet mij af in Orei waar een scooter voor me klaar staat. Ik ga een bezoek brengen aan Loutra Aedipsos (Edipsos), het grootste kuuroord van Griekenland, dat is een rit van ongeveer 20 km door een prachtige groene omgeving. Ik bezoek onderweg het pittoreske Neos Pirgos voor een frappé. Ik laat me wegzakken in de dikke laag zand op het strand. Neos Pirgos is in 1925 gesticht door Grieken die uit Turkije kwamen. Het heeft een paar kleine accommodaties.

Aedipsos stond in de Romeinse tijd al bekend om zijn geneeskrachtige bronnen. Het geneeskrachtige water borrelt op diverse plaatsen omhoog. Vlak bij de bronnen staan diverse luxe spa en wellness hotels, waaronder het bekende Thermae Sylla Spa & Wellness hotel. Ik neem de proef op de som en loop naar het strand om te genieten van het hete water dat uit de rotsen naar beneden sijpelt. Ik neem plaats in een soort stenen bad. “Wow, dit is erg heet” besef ik. Na een halve minuut spring ik op en ren naar de verkoelende zee. Andere mensen blijven beduidend langer in het hete water liggen...

Aedipsos Evia

Het toerisme in Aedipsos heeft zich goed ontwikkeld, het heeft een ruime en gezellige boulevard met veel tavernes en winkels. In de jaren 50 en 60 was Aedipsos beroemd omdat bijvoorbeeld Jackie Onassis en Maria Callas er regelmatig verbleven. De glamour was er duidelijk aanwezig. Ook de Griekse wijsgeer Socrates schijnt trouwens in het thermale water van Aedipsos te hebben gelegen. Aedipsos moet je wel hebben gezien als je in Noord-Evia verblijft. Vanaf het vasteland (Arkitsa) gaan er ferry’s naar Aedipsos.

Istiea
Op de terugweg naar Altamar Hotel breng ik een bezoek aan het in een bosrijk gebied gelegen Istiea. Dit was in het verleden een belangrijke vestiging. Midden in het dorp staat op een plein een mooi kapelletje. Aan de kust bij Istiea liggen diverse mooie stranden met een wetland met twee lagunes.

Pefki Evia
Na Istiea bezoek ik Pefki, waar Altamar Hotel en Irene Studio’s zijn gevestigd. Pefki is vooral in het hoogseizoen een populaire badplaats. Het heeft een kleine haven en een lang en breed zand/kiezelstrand met aan de boulevard vele tavernes. Opvallend zijn de vele dennenbomen naast het strand, ideaal voor mensen die even willen genieten van een beetje schaduw. (pefko is Grieks voor dennenboom) Op het goed georganiseerde strand zijn in het hoogseizoen diverse watersporten mogelijk. In het midden van de boulevard staat een antiek bronzen standbeeld van de Poseidon van Artemision.

Bekijk eilandhoppen en Fly&Drives met Evia

Artemisio
Vlak naast Pefki ligt het dorpje Artemisio. Bij opgravingen in het verleden werd hier het bronzen beeld van Zeus gevonden dat in het Archeologisch Museum van Athene staat. Artemisio is beroemd om de “Slag bij Artemisio”, een aantal zeeslagen tussen de Grieken en de Perzen gedurende 3 dagen tijdens de Perzische inval in 480 bc.

Dag 3 - Siko
“Spreek je ook Grieks?” vragen veel mensen regelmatig aan me. “Helaas”, is altijd mijn antwoord. “Ik heb niets met talen, ben echt van de cijfers” antwoord ik dan meestal. 50 woorden red ik wel, de voor de meeste Griekofielen bekende woorden. Stratos komt er ook achter dat ik niet van de talen ben. We rijden richting het hoogstgelegen dorp van Noord-Evia genaamd Chalzades, waar je een adembenemend uitzicht hebt over de zee en het daarachter liggende Pilion. Onderweg komen we langs twee kleine dorpen: Kastaniotissa en Taxiarhis. “Het zijn dorpen die beroemd zijn vanwege de siko” vertelt Stratos. Ik kan alleen de vrucht niet thuisbrengen. “Figs” zegt Stratos. “Weet ik ook niet” zeg ik tegen Stratos. Ik maak een foto van de kleine vrucht, stuur hem naar Nederland en direct krijg ik het antwoord: siko is dus Grieks voor vijg en figs is dat in het Engels. Weer een woord erbij geleerd, vergeet ik nooit meer. Er staan honderden kleine en grote vijgenbomen in een idyllische omgeving. Stratos vertelt dat deze grond erg kostbaar is vanwege het feit dat het 7-10 jaar duurt voordat de bomen productief kunnen zijn. Een aantal hebben het helaas niet gered door de sneeuw van afgelopen jaar. We proeven er stiekem een paar……. Heerlijk!

Nissiotissa
Een bijzonder rustig strand (kleine kiezels) is het strand van Nissiotissa. In het voor- en naseizoen niet georganiseerd, in het hoogseizoen georganiseerd met parasols en ligbedjes en een kleine kantine. Het is leuk om naar het rotsachtig eilandje aan de linkerkant te zwemmen met daarop ruïnes uit de Venetiaanse tijd of de heuvel links op te klimmen en te genieten van het uitzicht en eventueel de ondergaande zon. Het water is kristalhelder en azuurblauw.

Nissiotissa Evia

Limni
Populair bij Griekse toeristen van het vasteland, dat is Limni. Het is een gezellig en vooral traditioneel dorp in Noord-Evia, strak in een baai tegen een heuvel aangebouwd. De steegjes zijn smal en pittoresk om doorheen te lopen en je ziet vele mooie gekleurde huisjes. Ik waan me op een eiland op de Cycladen. Je kunt er heerlijk bij een taverne aan het heldere water vis eten, genietend van het prachtige uitzicht op de Golf van Evia. Limni is erg bekend vanwege het marmer dat hier vandaan komt.

Limni Evia

Rovies
Het dorp Rovies, 10 km van Limni, is omgeven door pijnbomen en olijfbomen. De bekendste bezienswaardigheid hier is het beroemde Venetiaanse kasteel uit 1256. We rijden het dorp in en komen erachter dat het kasteel prominent in het centrum van het dorp staat. Het kasteel is gelukkig nog in redelijke staat. Helaas is de deur gesloten, waarschijnlijk omdat het nog voorseizoen is. Rovies is een traditioneel Grieks dorp dat in een bosrijke omgeving aan zee ligt. De tavernes bieden veel lokale specialiteiten en vooral verse vis. Vlakbij Rovies, op een landstrook aan zee, is een camping. Deze camping, Camping Rovies genaamd, staat in Griekenland erg goed aangeschreven vanwege de prachtige ligging aan zee en de grote afzonderlijke schaduwrijke plekken.

Rovies Beach Evia

Lichadonisia
De Seychellen van Evia: zo wordt Lichadonisia ook wel genoemd. Stratos heeft geregeld dat we eind van de middag nog even met een boot naar Manolia kunnen varen, het grootste eiland van een aantal eilandjes die zijn ontstaan na een vulkanische uitbarsting. De eilandjes liggen in het noord-westen van Evia, vlakbij Lichada. Tijdens de korte boottrip zien we kleine kopjes van zeehonden die hier “wonen” en regelmatig zorgen voor een vrolijke “voorstelling”. “In de ochtend springen ze boven het water uit” vertelt de vrolijke vrouwelijke bestuurder van de boot met een glimlach. We varen langs oude verlaten vissershuizen en komen na 10 minuten aan bij de strandbar van Manolia. Ik waan me in een andere wereld, dit is een paradijs. Het water is turquoise. Uiteraard nemen Stratos en ik een duik in het heldere water en bestellen een frisdrank bij de leuke beachbar. Deze omgeving is ideaal voor diverse watersporten. Na een half uur varen we samen met het personeel van de strandbar met de laatste boot terug. “Hier kan ik wel een dagje verblijven” bedenk ik me. Misschien wel twee…….

Vriniotis Winery
De laatste etappe van vandaag is een wijnproeverij. Onderweg daar naartoe wijst Stratos zijn “private beach” aan, het strand waar hij altijd met zijn gezin naartoe gaat, Milos genaamd. Nu niet meer private denk ik….. We krijgen bij Vriniotis in Gialtra een rondleiding over de productie van wijn en mogen er uiteraard een aantal proeven. Achter ons groeien de druiven waarvan de wijn wordt gemaakt in alweer een adembenemende locatie met de blauwe zee op de achtergrond. Ik begrijp nu dat de Griekse wijnen erg in opkomst zijn want deze wijnen smaken prima!

Wijngaarden op Evia
 

The Rebirth of Evia
Vorig jaar zomer werd tijdens een hittegolf een deel van Noord-Evia opgeschrikt door een bosbrand waardoor een deel werd verwoest. Gelukkig groeit er alweer gras op de afgebrande berghellingen constateer ik. Stratos is positief over de toekomst van dit deel van Evia: “De natuur is sterk en herstelt zich snel. De beste methode is om de natuur zelf het werk te laten verrichten. De wedergeboorte (rebirth) is al duidelijk zichtbaar. De Griekse overheid spendeert nu honderden miljoenen aan wederopbouw, herbebossing en brandpreventie. Een deel van de herbebossing gebeurt met meer brandwerende bomen”. Opvallend als we door het gebied rijden waar de bosbrand heeft plaatsgevonden is dat de olijfboom een brandvertragende boom blijkt. Veel olijfbomen hebben het vuur gelukkig overleefd. Na deze lange, inspannende maar vooral inspirerende dag dineer ik wederom in Altamar Hotel. De kaart is echt Grieks met alleen verse gerechten. Helaas is het nog vroeg in het voorseizoen. In het hoogseizoen had ik veelvuldig kunnen genieten van livemuziek. Na het diner raak ik aan de bar aan de praat met barman Constantinos. Hij is echt trots op zijn werk en vertelt vol enthousiasme hoe lang iedereen hier al werkt. “En allemaal locals”, vertelt hij met een big smile.

Dag 4
Na het prima ontbijt op het balkon, met uitzicht op zee, is het tijd om eens wat meer te weten te komen over dit prachtige complex. De goedlachse broers Charis (37) en Stratos (41) Aslanis zijn sinds 2006 eigenaar van Altamar Hotel en Irene Studio’s. Het prima onderhouden complex heeft 20 kamers en er zijn 12 studio’s. (6 single room en 6 double room) Stratos vertelt over de bijna oneindige mogelijkheden voor excursies in Noord-Evia. “Wandelen, duiken, snorkelen, paardrijden, (kite)surfing: het wordt allemaal perfect georganiseerd”. “Ook organiseren we excursies naar bijvoorbeeld de Meteora-kloosters, Athene, Delphi, Volos, Skiathos, Skopelos, Lichadonisia, Aedipsos en andere dorpen hier in de regio. We doen dat op kleine schaal met onze eigen kleine bus, heel persoonlijk allemaal dus”, vult Stratos aan. Met deze bus worden trouwens ook mensen opgehaald van het vliegveld. De mooie folder van “Travel to North Evia” zegt mij genoeg. Voor de toekomst hebben de broers genoeg plannen: “misschien een spa, een tweede zwembad: we zitten vol plannen” verklaren ze in koor. Na dit leuke gesprek stappen we in de auto en rijden naar Ellenika. We komen aan bij het strand dat Aghios Nikolaos heet. Het strand ligt apart van het dorp dat op een mooie groene heuvel ligt. Dit strand is ideaal is voor ouders met kinderen maar niet echt georganiseerd. We lopen naar boven naar taverne Aithrion. En ja hoor, daar is wederom een Nederlandse vrouw: Astrid van de Grindt. Ze heeft hier zo’n 30 jaar geleden haar Griekse man ontmoet en is er maar gelijk gebleven. Vanaf het terras van de taverne hebben we een fantastisch uitzicht op Skiathos en Skopelos. We rijden naar een ander mooi strand: Psaropouli beach. Dit strand ligt vlakbij het dorp Vasilika. Het lange georganiseerde strand is ideaal om te zwemmen, te duiken maar ook om te vissen. We rijden naar de rechterkant van het strand en bezoeken Sapfo Papatheodorou. Zij verzorgt met haar 14 paarden paardrijlessen aan mensen van alle leeftijden. Ze is gediplomeerd om kinderen te onderwijzen in paardrijden. “Paardrijden op dit lange strand vinden alle mensen zo uniek” verklaart ze met een glimlach. We krijgen een gepassioneerde rondleiding van haar. We komen ook nog een ezel en wat kippen tegen. Wat een passie heeft deze vrouw. Stratos werkt met haar samen als toeristen willen paardrijden. Dat begrijp ik wel.

Bekijk eilandhoppen en Fly&Drives met Evia

Orei
In de namiddag is het tijd voor een van de leukste dorpen in Noord-Evia: Orei. Dit dorp heeft een kleine haven met gezellige tavernes dicht bij de zee. Ik krijg een rondleiding van Antonis Gremmenas, een zeer ervaren gids in Evia. Ik krijg alles te horen over de geschiedenis van het oude Venetiaanse fort, de kerken en uiteraard het marmeren beeld van de grote Stier van Orei, een oud grafmonument uit de 4e eeuw b.c. en bij toeval in 1965 door vissers uit de zee gehaald. Het is een indrukwekkend beeldhouwwerk. Antonis verzorgt met zijn vrouw Niki Kalemis rondleidingen op Evia en weet ontzettend veel te vertellen. Na deze interessante rondleiding rijden we naar Agiokampos voor de afsluiting van mijn bezoek aan Noord-Evia. Agiokampos is een dorp waar de ferry’s naar het vasteland (Glyfas) vertrekken. Het heeft een mooi (georganiseerd) strand met enkele mooie tavernes en accommodaties. Ik maak kennis met de schoonvader van Antonis: Alexandros Kalemis. Tijdens een heerlijk diner in visrestaurant Lagoudera aan de boulevard van Agiokampos praat hij, terwijl de zon langzaam onder gaat, over de geschiedenis van Evia, Griekenland en nog veel meer. Ik krijg een soort college over Griekenland en in het bijzonder Evia. Ik hang aan zijn lippen. Hij heeft vele boeken en artikelen geschreven, de meeste over (de geschiedenis van) Evia. Ik krijg als cadeau een aantal boeken, waaronder Holidays in North Evia (een must voor wie Noord-Evia gaat bezoeken) en een boek over de Stier van Orei. Het wordt een late maar mooie afsluiting van mijn bezoek aan Noord-Evia.

Orei Evia

Dag 5
Na een heerlijk ontbijt en een snelle duik in het mooie zwembad neem ik afscheid van Stratos. Wat een man! Ik bedank hem voor 4 fantastische dagen waarin ik onnoemelijk veel van dit mooie stuk van Evia heb mogen zien. Ik bedank receptioniste Vivian voor haar altijd vrolijke lach en stap de auto in bij Haris. Stratos appt me later met de verontschuldiging dat hij niet alles heeft kunnen laten zien. “Gelukkig maar”, zeg ik. Een goede reden om snel terug te komen.

ZUID EVIA

Haris brengt me met de auto naar Marmari in Zuid-Evia. Na een waanzinnig mooie rit van een dikke vier uur kan ik beginnen met het tweede deel van mijn reis.

De komende 4 nachten zal ik verblijven in Marmari Bay Hotel. Marmari is een dorp aan de kust wat vooral toeristen uit Athene trekt. Met de ferry ben je in een klein uur in Rafina op het vasteland. Aan de haven veel leuke en vooral gemoedelijke tavernes. Marmari ligt grotendeels tegen een heuvel aangebouwd en heeft een dikke duizend inwoners, in de zomer zijn het er uiteraard aanmerkelijk meer. Marmari en de omgeving staan bekend om zijn heerlijke exotische zandstranden. Ik ben dus benieuwd. Vanuit mijn prachtige kamer heb ik een idyllisch uitzicht over de helblauwe baai van Marmari en de daarachterliggende Petali-eilandjes, eilandjes die in het verleden zijn bezocht door grootheden als Onassis, Maria Callas en Winston Churchill. Ik neem eerst een duik in het uitdagend mooie zwembad van Marmary Bay. Na de lange reis neem ik plaats bij de poolbar. Ik wist van de vakantiebeurs nog dat dit hotel een Griekse en Italiaanse keuken heeft. Eigenaar Thanassis is namelijk getrouwd met Maddalena, zij is Italiaans. Dat komt mooi uit: Grieks en Italiaans zijn beide mijn favorieten. Het wordt deze avond een heerlijke pizza.

Golden Beach - Strand bij Marmari 

Dag 6
Zuid-Evia ga ik voor een groot stuk met de scooter verkennen. Dat is snel geregeld want Panajotis Alexandris van Joyride Car Rental, ook al een bekende van de vakantiebeurs, heeft een prima scooter klaar staan voor me. Na het uitgebreide ontbijt stap ik op de scooter om de mooie stranden te gaan verkennen die hier in overvloed zijn. Ik beland op Fygias-beach, 3 km ten noorden van Marmari. Het is een oase van rust. En wat een uitzicht. Ik rij door met de scooter en kom nog vele rustige stranden tegen, de een ongeorganiseerd, de ander georganiseerd. Nu nog rustig, straks in het hoogseizoen uiteraard wat drukker. Wat een keuze! Het is hier een paradijs als je van mooie zandstranden houdt. Het is vandaag vrijdag, dat betekent dat er veel Grieken van het vasteland in Marmari weekend komen vieren. Dat is te merken in het hotel, als ik aankom van mijn strandroute is het gezellig druk in het zwembad en bij de poolbar. Ik begrijp de Grieken wel die hier weekend komen vieren!

Marmari Evia

Dag 7 Karystos
Vandaag geen scooter. Panajotis is zo vriendelijk mij twee uurtjes rond te rijden in Zuid-Evia. Een betere gids kan ik niet hebben, hij is namelijk geboren en getogen in het naburige stadje Karystos. We rijden uiteraard eerst naar zijn geboorteplaats Karystos, een rit van een dikke 10 km. Karystos is een oude stad (6000 inwoners) met een zeer rijke geschiedenis. Links zien we Castello Rosso liggen met daarachter de hoge berg Ochi (1399 meter). De stad heeft in de geschiedenis aan diverse oorlogen deelgenomen. Helaas is het bekende Bourtzi-fort wegens werkzaamheden gesloten. Dit mooie Venetiaanse fort uit de 15e eeuw werd waarschijnlijk gebruikt om als verdediging te dienen tegen de Turken. Karystos is een levendig stadje, vol met mooie stranden, tavernes en terrasjes.  “Weet je dat je vanaf Karistos tweemaal per week met een ferry Andros, Tinos en Syros kunt bezoeken?” vraagt Panajotis met een trotse blik op zijn gezicht. Het maakt Evia alleen maar interessanter besef ik. We rijden het mooie binnenland in en komen aan in het weelderig groene traditionele dorpje Platanistos. Panajotis vertelt: “Dit is zo’n mooie rit, in de verte zie je Andros en Kea liggen, als je geluk hebt ook nog Syros. Platanistos is een bijzonder dorp, als je het dorp verlaat zie je ineens het landschap veranderen in een soort Cycladen-landschap”. Aan de rand van Platanistos bezoeken we de waterval, mooi gelegen tussen de bergen en een dikke 10 meter hoog. De waterval ontstaat bij het dorpje Panochori, iets verder het binnenland in, en komt uit bij het strand van Potami. Er zijn door vrijwilligers hier wandeltochten uitgezet naar zowel Panochori als Potami.

Bekijk eilandhoppen en Fly&Drives met Evia

Wandelen kun je sowieso veel hier in Zuid-Evia, de Dimosari kloof aan de voet van de berg Ochi is een absolute trekpleister, maar er zijn nog veel meer wandelroutes. Oh ja, je kunt het water bij de waterval drinken, heerlijk en koud. We rijden verder en komen aan bij het strand van Potami, een dorpje met niet meer dan 100 inwoners. Het mooie ondiepe zandstrand, liggend tussen mooie kliffen, is zo goed als verlaten. “Ook in het hoogseizoen is het hier niet zo druk, dat komt door de wat afgelegen ligging”, verklaart Panajotis. Er is gelukkig wel in de hoek een taverne. Het is tijd voor een heerlijke feta saganaki met een Mythos. Wat een rust. Lachend maken we een selfie. Eigenlijk willen we hier helemaal niet weg.

Panajotis vertelt over zijn bedrijf: “Mijn broer begon in 1991 als automonteur een garage met de verkoop en reparatie van auto’s. Ik studeerde economie en werkte 4 jaar als accountant totdat ik in 2003 toetrad tot het bedrijf van mijn broer. We bouwden een service-station en renoveerden de showroom en begonnen in 2008 met autoverhuur onder de naam “Alexandris car rental”, in 2012 begonnen we met de verhuur van scooters”.

Karystos

Al rijdend door de mooie bergachtige omgeving richting Karystos raakt Panajotis niet uitgepraat: ”In 2015 werd de naam Joyride geboren en begonnen we in Karystos en 2 jaar later in Athene met een kantoor op het vliegveld.” De ondernemende broers begonnen een jaar later “Joytraveler”, een tourist office dat onder anderen safari-tours organiseert in Centraal Evia. “Ons wagenpark is splinternieuw, zowel in Evia als in Athene. We zijn een van de oudste autoverhuurbedrijven in Evia, werken samen met bekende reisorganisaties en sponsoren bijvoorbeeld de Evia Island Regatta” besluit Panajotis.

Onderweg laat hij nog wat stranden zien. Prachtig is het zandstrand van Bouros, dat ook wel Agalma-beach wordt genoemd vanwege het standbeeld dat aan de zijkant van het strand staat. (agalma betekent standbeeld) Dit gezellige strand is ideaal voor families. Er zijn parasols en ligbedden en er is een kantina. In de meestal rustige zee kun je hier heerlijk snorkelen. In het dorpje Bouros zelf staan veel prachtige villa’s, bewoond door allerlei bekende Grieken die hier hun tweede huis hebben. We rijden door naar een ander prachtig strand: Kavos. Dit zand/kiezelstrand, zo’n 5 km van Karystos, is een redelijk lang en georganiseerd strand en net als Bouros-beach geschikt voor ouders met kinderen. Ik zie deze dag zoveel mooie stranden met kristalhelder water, de een nog mooier dan de ander. Ook zie ik veel kleine stranden. Soms denk ik wel eens dat iedereen hier zijn eigen privé-strand heeft.

“Wil je Castello Rosso ook nog zien vandaag?” vraagt Panajotis. “Als je tijd hebt, de 2 uur zijn al 4 uur geworden” zeg ik met een schuldig gezicht. Zijn sprekende glimlach zegt me genoeg. We beklimmen met de auto de berg op weg naar het Venetiaanse Castello Rosso. Dit ritje is op zich al een toeristische attractie. Via het dorpje Miloy komen we aan bij Castello Rosso. Het hek is open en we klimmen via de grote treden naar boven. Het kasteel, gebouwd begin 13e eeuw door een Venetiaanse baron op de fundamenten van een Byzantijns kasteel, is echt een aanrader. Het kasteel is in bezit geweest van Franken, Venetianen en Turken totdat tijdens de bevrijding het in 1833 Grieks eigendom werd.

Castello Rosso Karystos Evia

Wat een bouwwerk. Binnenin het kasteel loopt er een hele kudde schapen, grappig. Het uitzicht op Karystos, de baai van Karystos en het daarachterliggende Andros is betoverend. Achter ons ligt de berg Ochi, helaas hebben we geen tijd die te beklimmen, ik had graag de beroemde Drakenhuizen willen zien, de van steen gebouwde huizen uit de oudheid met een eigen bijzondere bouwstijl. Die wandeling/beklimming neemt trouwens wel een paar uur in beslag. Een goede reden snel nog eens terug te komen want volgens Panajotis moet je die wel gezien hebben als je hier bent geweest. Er staan er trouwens ook een klein aantal in Stira, een authentiek bergdorpje op zo’n 20 km van Marmari. Na Castello Rosso rijden we terug naar Marmari Bay. De 2 uur zijn er 5 geworden. Het was heerlijk om met Panajotis op pad te gaan, zo terecht trots als hij is op dit mooie stuk Griekenland. We nemen afscheid met een grote grijns op ons gezicht.

Dag 8
De laatste dag in Evia. Morgen vlieg ik weer naar huis. Na het ontbijt zit ik aan tafel met vader Thanassis Zafiris (67) en zijn zoon Jeanfranco (31). Giorgos (33), zijn andere zoon die het restaurant beheert is er niet. Het hotel, geopend in 1974, heeft 104 kamers en heeft een prachtige ligging. Vorig jaar zijn de kamers en het restaurant gerenoveerd. Het hotel wordt bezocht door families uit diverse landen maar ook door koppels die hier het weekend komen vieren. “We zijn erg tevreden met ons hotel. De poolbar met de authentieke Italiaanse keuken en het ruime zwembad valt bij vele gasten in de smaak, vele mensen zien we dan ook steeds weer terugkomen”, verklaart Thanassis. “We hebben hier erg veel excursiemogelijkheden: surfen, snorkelen, wandelen, fietsen en nog veel meer. Het is eigenlijk te veel om op te noemen.” “Ook organiseren we dagexcursies naar de Dimosarikloof en de Petali-eilanden aan de overkant, daar kun je prima snorkelen en duiken” vult Jeanfranco met een glimlach aan. De Petali-eilanden tegenover het hotel zijn 9 kleine exotische eilanden met prachtige baaien en stranden. Je kunt trouwens ook een bootje huren en zelf de eilanden gaan bezoeken. Na het enerverende gesprek begin ik aan mijn laatste rit met de scooter, ik ga Megali Ammos beach bezoeken. Megali Ammos, dat groot zand betekent, ligt een paar km ten zuiden van Marmari. Het is een korte rit met de scooter over een hobbelig pad, maar goed te doen. Het strand is een plaatje, ideaal voor surfers en kite-surfers. Het kan er namelijk aardig waaien. Het diepe water is echter door de stromingen alleen geschikt voor geoefende zwemmers en uiteraard niet geschikt voor ouders met kinderen.

Petali Eiland Evia

Megali Ammos beach, ook wel Golden beach genoemd is een bijzonder strand. Het strand kan elk jaar van vorm veranderen door de richting van de golven, water en wind. Heel bijzonder. Op die manier ontstaan op het strand soms kleine lagunes. Het is nog voorseizoen dus is het heerlijk rustig als ik het lange strand oploop. Verspreid zitten er wat mensen met een eigen parasol. Vanaf het strand kun je genieten van de Petali-eilanden. In de avond geniet ik nog een keer van de Italiaanse keuken van het restaurant. Daarna loop ik nog een keer naar beneden voor een drankje aan de boulevard. Ik geniet van het geroezemoes van de aanwezige Grieken op de terrasjes. De ferry voor morgen ligt al op me te wachten.

Dag 9
4 dagen Noord-Evia is te weinig, 4 dagen Zuid-Evia ook. De veelzijdigheid van beide delen nodigt je uit tot een langer verblijf. Ik ga dus absoluut een keer terug naar dit prachtige deel van Griekenland. Ik had namelijk nog veel meer willen zien. Evia is ook zo aantrekkelijk omdat je het kunt combineren met Skiathos en Skopelos in het noorden en Andros, Tinos, Kea en Syros in het zuiden. Je kunt zoveel “eilandhopcombinaties” verzinnen. Hoe mooi wil je het hebben?

Op de ferry neem ik erg vroeg in de ochtend plaats op een bank. Een echtpaar komt tegenover me zitten. We raken aan de praat en het is weer raak: een Nederlandse vrouw, getrouwd met een Griekse man. Wat grappig toch weer. Irene heeft haar man Lefteris Tranoris 38 jaar geleden ontmoet tijdens een eilandhop vakantie. Lefteris werkte op de boot…… Ze zijn nu 37 jaar getrouwd en wonen sinds 6 jaar permanent in Karystos. Ik complimenteer Lefteris met zijn Nederlands. Door al het gelach en gepraat lijkt het alsof de overtocht een kwartier duurt. Het echtpaar zit op dezelfde vlucht als ik. Als ik vraag wat ze in Nederland gaan doen antwoord Irene: “we gaan op bezoek bij een goede vriendin in Delft.” Laat ik daar nu ook wonen. Het is een kleine wereld. Na de gezellige trip op de ferry sta ik binnen het half uur op het vliegveld van Athene. Prima te doen dus!

Twee maanden nadat ik thuis ben gekomen en druk bezig ben dit verhaal te schrijven word ik prettig verrast door een door Jorgos van de Griekse Gids toegestuurde foto waarop Panajotis van Joyride samen met Boris Johnson staat afgebeeld. Boris Johnson, oud-premier van het Verenigd Koninkrijk en fervent liefhebber van Griekenland, had tijdens zijn vakantie in Griekenland een goede auto nodig en kwam zodoende terecht bij Joyride Car Rental. Heb je een groter compliment nodig? Uiteraard moest dat op de foto worden vastgelegd. Het is trouwens niet zo gek dat Boris Johnson van Griekenland houdt, zijn eerste naam is namelijk Alexander!

Boris Johnson met Panajotis op Evia

Bekijk eilandhoppen en Fly&Drives met Evia

---

Schrijf je in en blijf op de hoogte

Wil je op de hoogte blijven van al het nieuws over Griekenland en de Griekse Gids schrijf je in voor onze gratis digitale nieuwsbrief. Direct na het aanmelden ontvang je van ons een e-mail met een link om je inschrijving te bevestigen.

Disclaimer: Wij verzamelen zoveel mogelijk informatie om onze lezers te helpen. De Griekse Gids is niet verantwoordelijk voor beslissingen die u neemt op basis van bovenstaande informatie. Houd er rekening mee dat informatie snel (per dag en zelfs per uur) kan veranderen. Zodra er wijzigingen zijn passen wij dit zo snel mogelijk aan op deze website.

---

Lees ook deze populaire artikelen

---