Toch nog naar Kefalonia

Tekst en fotografie: Koos van der Woude (Update: 30-5-2017)

Het eiland Kefalonia ligt tussen Zakynthos en Lefkas. Iets hoger ligt Corfu, ook al eens bezocht. Het was jaren terug al de planning om hier naartoe te gaan, maar dat ging door omstandigheden niet door. We hebben alsnog besloten om in het voorjaar nog een weekje naar dit eiland te gaan. De landing was al vroeg in de ochtend en om half tien zaten we in Lassi al aan de koffie. Omdat de omgeving zich niet zo leent om te fietsen, huren we de tweede dag een auto.
 

 

De zuidkust
De eerste rit gaat langs de zuidkust, eerst maar eens kijken bij Avitha Beach. Een mooie omgeving. Op het strand is het stil, maar de zee is wild en er spoelt veel bruin wier aan. Tot onze spijt is de taverne nog gesloten. Dan maar door naar het haventje van Pessada. Behalve een veerboot aan de steiger, die naar Zakynthos gaat, is hier weinig te beleven. Ook hier is de taverne langs de weg gesloten. Daarom kijken we maar wat rond. Op het kleine strandje ligt een vissersbootje gestut door een aantal palen; niet ver van het water.
 

De oostkust
Een ritje naar de oostkust is ook aan te bevelen. Dwars over de groene bergen, met veel haarspeldbochten. Opletten geblazen dus, gezien de kleine kapelletje langs de route. We zijn op weg naar Sami waar in 2002 een film is opgenomen. (Captain Corelli’s Mandolin) Van de drukte uit die tijd is nu niets te merken in dit leuke havenstadje.
 

Een genoeglijk haventje, met terrasjes aan de kade. Een aantal vissersbootjes dobberen op het vlakke water. Wij gaan door naar de mooie baai van Antisamos. Ook hier waren filmopnamen. Op de terugweg ook nog een stukje de berg op, naar de kapel van Agrillion. Vanaf hier hebben we een mooi uitzicht op de baai diep onder ons en het buureiland Ithaki. Het kapelletje is fraai gerestaureerd, maar de klokkentoren is een bouwval. De drie zware bronzen klokken hangen aan een stellage in de schaduw onder de bomen. Ik kon niet nalaten ze even zacht te laten luiden.
 

Een stukje noordelijker van Sami ligt het lieflijke haventje van Agia Efemia. De weg er naar toe loopt langs zee en is erg vlak. Op een bus toeristen na is het hier nog vrij rustig. Het stadje is onderaan de heuvel gebouwd. Ook hier ademt het haventje met de vele drijvende bootjes, een vredige rust uit.
 

 

De noordkust
In het noorden is Fiskardo een uitdaging om naar toe te gaan. De weg loopt langs hoge begroeide rotsen aan de ene kant en de zee aan de andere kant. Een flinke rit vooral door een omleiding. Als we door een bergdorpje rijden  worden we even opgehouden door een kudde geiten, die "feta-fabrieken" kom je hier regelmatig tegen.
 

 

Uiteindelijk komen we in het mondaine kustdorp. Via een lange stenen trap zelfs bij een taverne aan de kade. Hier zijn meer terrassen langs het water dan er toeristen zijn. Behalve vissersboten, liggen er ook een groot aantal luxueuze jachten. Het dorp is dan ook meer dan een wandeling waard, want er zijn leuke winkeltjes en statige kleurige huizen, maar vooral heerst hier een gezellige sfeer. Op de terugweg slaan we ook af naar het idyllische dorp Assos met zijn statige huizen en veelal weelderige begroeiing van oleanders en bougainville. De auto moet buiten blijven en dat is maar goed ook. We slenteren door de smalle straatjes naar het havenplein met zijn vele tavernes. Het is hier bar gezellig. “We gaan efkes een fotoke trekken”, hoor ik een Belgische mevrouw zeggen. Ik volg haar voorbeeld. Leuke doorkijkjes genoeg. Het is best de moeite om hier nog wat te blijven.
 

 

De grotten van het eiland
Waar we ook niet aan ontkomen zijn de grotten, die in de buurt van Sami zijn. De druipsteengrot van Drogarati, een paar honderd treden af, ruim 60 meter diep, is vele duizenden jaren oud. Het heeft zo’n goede akoestiek dat er zelfs concerten worden gehouden. Maar het is er vrij vochtig en slechts 18 graden; een enorme ervaring dat wel.
 

 

Ook de grot met het ondergrondse meer van Melissani (Karavomylos), is een belevenis. Via een tunnel komen we, diep onder de grond bij het, soms dertig meter diep, blauwe water waar een zestal bootjes dobberen. Door de lichtinval, van een opening in het dak, veranderen de kleuren veelvuldig.
 

 

Door een gids worden we met een bootje een rondje door de grot geroeid en ook langs het eilandje waar de boot verder langs een touw wordt voort getrokken. Een kleine grot en niet minder belangrijke is in Lassi. Een kilometer aan een steile weg staat, tegen de opening van de grot gebouwd, een kleine kapel. Op een kleine verhoging kun je binnen gluren. Hier heeft de monnik Gerasimos rond 1500, vijf jaar doorgebracht. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de kleine ruimte ten behoeve van het toerisme wat aangepast is.
 

 

Bij het restaurant in Karavomylos, is toch wel heel uniek, het waterrad van een oude radar boot te zien. Dit schoepenrad wordt aangedreven door het uitstromende water dat, langs spleten en scheuren in de kalkrotsige bodem, bij Katavothres in Argostoli ontstaat en 25 kilometer onder het eiland door, via het meer hier in zee verdwijnt.

Kortom Kefalonia heeft meer dan alleen leuke haventjes en strandbaaitjes.
 

 

 

---

Schrijf je in en blijf op de hoogte

Wil je op de hoogte blijven van al het nieuws over Griekenland en de Griekse Gids schrijf je in voor onze gratis digitale nieuwsbrief. Direct na het aanmelden ontvang je van ons een e-mail met een link om je inschrijving te bevestigen.

Disclaimer: Wij verzamelen zoveel mogelijk informatie om onze lezers te helpen. De Griekse Gids is niet verantwoordelijk voor beslissingen die u neemt op basis van bovenstaande informatie. Houd er rekening mee dat informatie snel (per dag en zelfs per uur) kan veranderen. Zodra er wijzigingen zijn passen wij dit zo snel mogelijk aan op deze website.

---

Lees ook deze populaire artikelen

---