Griekenland - De Griekse Gids
Social Media Griekse Gids Twitter Griekse Gids Pinterest Griekse Gids Instagram Griekse Gids Youtube Griekse Gids Facebook Griekse Gids
 



  Griekenland weblog

Interview met Ferry Zorba Visser - deel 2

Vervolg van artikel Interview met Ferry 'Zorba' Visser

Waar ben je overal in Griekenland geweest?

Dat vragen de bezoekers op de Vakantiebeurs mij ook ieder jaar, want het mag duidelijk zijn dat ik sinds “mijn stoppen” ieder jaar mijn Griekse vrienden van het Grieks verkeersbureau help. Dat doe ik ook met een geweldige collega Mirjan, die dit werk als vrijwilliger doet.

Het is de moeilijkste vraag van dit interview om te beantwoorden, want het klinkt zo “hebberig” als ik zeg dat ik eigenlijk overal ben geweest. Toch is het wel bijna de waarheid. Om dat te illustreren verklap ik nu even een “geheimpje”.

Inleiding:
Jorgos vroeg mij tijdens de afgelopen Vakantiebeurs of ik “ook” ADHD had. Ik schoot spontaan in de lach en zei net zo spontaan “Jij dan wel?” Toen schoot Jorgos in de lach en zei heel eerlijk “Ferry, ik vroeg het, omdat jij altijd zo enthousiast bent en doet, net als ik. Tja, “Als je wint, heb je vrienden”, zongen Herman Brood en Hennie Vrienten en dat klopt dus.

Verhaal:
Tijdens de afgelopen Vakantiebeurs showde Wendy, de vrouw van Jorgos, een mooie blauwe polo met een bedrukte tekst. Natuurlijk stond er ook “De Griekse Gids” op. Blauw is mijn lievelingskleur en dus vroeg ik aan Wendy of zij nog zo’n shirt had. Mijn maat XL zou er waarschijnlijk niet meer zijn, maar ze zou kijken. De volgende dag stond “meester Zorba” in zijn nieuwe shirt achter de balie te pronken. Superleuk natuurlijk, maar ik stond niet bij De Griekse Gids, ik stond bij het Grieks Verkeersbureau.

Als ik even adem moest halen dan liep ik naar de stand van De Griekse Gids en daar moest ik altijd zitten. De moeder van Jorgos wist precies wat ik wilde drinken en eten. De gastvrijheid sprak daar echt boekdelen! Letterlijk en figuurlijk, want de stand van De Griekse Gids” was min of meer opgetrokken uit “muren”, gebouwd met enorme stapels “Griekse Gidsen”. Iedereen kreeg een prachtige glossy mee. Na zes dagen beurs hoefden Jorgos en Wendy bijna niets meer op te ruimen. “Hun Acropolis” leek dan een beetje op “de echte” in Athene. Het stond alleen nog net niet in de steigers.


Griekse collage vakantiebeurs

Veel bezoekers op de beurs vroegen informatie over Island Hopping. Dat was een kolfje naar mijn hand, want dat deden we vroeger ook en niet de minste eilanden. Daarom ontwierp ik na de Vakantiebeurs een shirt met achterop alle bekende Griekse eilanden. Met een textielstift kun je alle eilanden waar je geweest bent, een kleur geven. Toen ik het shirt voor mezelf ging inkleuren, zag ik dat ik bijna alle eilanden had ingekleurd. Ik stuurde Jorgos het ontwerp en die was meteen reuze enthousiast en hij vermoedde dat dit ontwerp waarschijnlijk een topper zou gaan worden als zij hem in productie gaan nemen voor de webshop. In ieder geval draag ik het shirt volgend jaar zelf op de beurs. Het is dus een T-shirt (of polo) met een verhaal. Op de voorkant van het shirt komt een hartverwarmende tekst.

Natuurlijk bezochten we ook het vaste land en ook daarvan moet ik zeggen dat we in die 40 jaar bijna overal wel een voetstap hebben gezet. Door de ziekte van Maja mag ze helaas niet meer in de zon en zijn we de laatste jaren een beetje “gebonden” aan het voor-en na jaar. Zij in de schaduw en ik ergens anders. In de zomermaanden verblijven we dus in ons ”Grieks-Zeeuws” onderkomen.

Wat vond jij de mooiste streek, gebied, eiland?

Ook zo’n vraag die regelmatig gesteld wordt aan de balie. Na wat aandringen verklap ik het toch maar. Maar ook met een glimlach. “Er is wel een eiland waar ik graag zou willen wonen. Niet om de cultuur, maar om de natuur en het “echte Griekse” zonder veel toeristen. Maar, helaas, daar mag u niet naar toe, want dat is “mijn” eiland! Maar, als u echt daar naar toe wilt dan breng ik u er wel even”. Ik verlaat de balie (als het kan natuurlijk) en loop dan vaak gearmd met de bezoekers naar de balie van Ross Holidays, want eigenlijk zijn zij diegene die ons daar hebben gebracht. Het is het eiland Kythira ten zuiden van de Peloponnesos.


Kythira

Ik kan niet echt zeggen welke streek ik het mooist vind. Ik houd van alles waar maar water en mooie rotspartijen voorkomen. En die zijn overal in Griekenland te vinden. Als amateur fotograaf kun je me overal neerzetten. Maar op één stad ben ik toch wel verliefd. Rhodos stad, maar dan wel de oude stad met zijn middeleeuwse straatjes, gebouwen, de vele stadspoorten, de droge stadsgracht en de stadsmuur waar je ook op kan wandelen.

Maar ik weet dat ik nu ook heel veel mooie streken en eilanden te kort doe. Ik zou het zo graag zelf willen laten zien, maar ja ….. “iemand” was mij voor. Die “iemand” zorgt ieder jaar voor mijn voorbereidingen op de Vakantiebeurs. Alles haal ik van de site van De Griekse Gids en Ross Holidays af. Daar word ik blij van!

Heb je vrienden in Griekenland?

Vreemd genoeg niet, want als je echte Griekse vrienden hebt dan ga je ze ook in hun eigen land bezoeken. Maar ik kan wel zeggen dat ik vrienden heb gemaakt of beter gezegd: ik heb ze erbij gekregen.

Het eerste jaar op de Vakantiebeurs ontmoette ik Peter en Marianne Straatjes. Van Marianne leerde ik na de beurs amandellikeur maken. Zulke dingen blijven je bij en dankzij internet word ik nu regelmatig bij gekletst door Peter die een soort “nieuwsbrief” naar veel bekenden doorstuurt. Zij wonen nu al een aantal jaar op het eiland Andros. Ik beschouw ze wel als goede vrienden, die alleen niet mee deden aan het televisieprogramma: “Ik vertrek”.

De meeste “Griekse vrienden” wonen helaas in Nederland. Ik beschouw Sotiris, Dimitri, Eleni en Penelope van het Grieks Verkeersbureau als mijn vrienden. Maar ook de Griekse gids Soula uit Kreta hoort daarbij. Ieder jaar begroeten wij elkaar even hartelijk alsof we elkaar al jaren kennen. Soula spreekt bijna alle talen en als je met haar praat, merkt ze zelf niet eens dat ze dan Grieks, dan Duits, dan Nederlands en dan weer Engels tegen je spreekt. We wisselen altijd kleine cadeautjes aan elkaar uit. Toen ik twee jaar geleden “Griekse les voor toeristen” op de beurs gaf, was Soula mijn motor. Ze spoorde mij steeds aan dat ik de les nog een keer op die dag moest geven. Ze genoot van mijn PowerPoint vol leuke Griekse woorden en zinnetjes voor de toerist op reis in Griekenland. Helaas bleef deze les beperkt tot één jaar. Dit kwam hoofdzakelijk door “inkrimping” van het Griekse programma op de beurs.


Met de Griekse ambassadeur op de vakantiebeurs

Ieder jaar komen er op de beurs meer Griekse vrienden bij. Twee jaar geleden waren dat Jorgos en Wendy Nikolidakis van De Griekse Gids. Zonder dat ik het wist had Jorgos mij enthousiast horen praten over Griekenland. Hoe ik het land zo’n beetje verkocht en kort daarop stelde hij zich aan mij voor en nam me gelijk mee naar zijn stand. Je waande je meteen in een Grieks mini dorpje waar voor iedereen ruimte was. Er ontbrak niets aan gastvrijheid. De tafeltjes en de glazen stonden nooit leeg. Mede dankzij de moeder van Jorgos.

Dit jaar hadden we te maken met studenten van het ROC Mondriaan uit Den Haag. Voor het eerst zag ik studentes gekleed als “stewardess”. Ik moest er best aan wennen omdat alle andere jaren de studenten - meestal uit Breda – er gewoon netjes bij liepen in hun eigen kleding. Deze studentes vond ik in eerste instantie een beetje “tuttig” voor achter een balie, maar al snel kwam ik daar op terug. Het stond eigenlijk juist leuk, maar dat zie je niet als je naast zo’n meisje staat. Ik ontmoette hun mentoren Mariska van der Weide en Frans Groenendaal en sprak ook eerlijk uit dat ik terug was gekomen van mijn eerste indruk over het uniform van de studentes. De meisjes - ik heb geen jongen gezien - zijn het uniform inmiddels gewend, maar zodra ze naar huis gaan wordt er toch snel omgekleed. Beide docenten vroegen naar mijn ervaring met de studenten en aan de hand van mijn antwoorden - want ik had best wel een aantal tips - vroeg Mariska of ik een visitekaartje had dan kon zij e.v.t. mijn hulp inschakelen. Omdat ik niet over zoiets beschikte, gaf zij mij, haar kaartje. Ik merk aan het eind van dit jaar wel of ik er “Griekse vrienden” bij heb gekregen. Zo niet, even goede vrienden.

Ik werd door Jorgos en Wendy ook uitgenodigd voor “hun Griekse dag” en dat vond ik een hele eer. Directeur Eleni van het Grieks Verkeersbureau had tegen me gezegd dat ik die dag alleen maar moest gaan genieten. Omdat ik niet stil kan zitten, heb ik op die dag in maart toch de spelregels overtreden. Ik ging wel lekker achter de balie staan en maakte af en toe wat foto’s. Honderden Vakantiebeurs bezoekers waren er. Je werd ook herkend en dat had ik echt niet verwacht.


Griekse Dag maart 2016

Ik heb ook Griekse vrienden dichter bij huis. De nieuwe eigenaren van het Grieks mediterraan restaurant Ammos in Dordrecht vroegen mij of ik wilde helpen op de Kerstmarkt, Koningsdag en het 3-daagse muziekspektakel Big Rivers. Ik verkoop dan in een marktkraam voor de zaak, pita gyros. Commercieel verantwoord natuurlijk, want als je zoveel jaar voor de klas hebt gestaan en in een ziekenhuis werkt, ken je heel veel Dordtenaren die je naar je kraam kunt trekken. Dat het echte Griekse vrienden zijn, bleek ook uit de uitnodiging die Maja en ik kregen om Oudjaarsavond met hun te komen vieren. Twee Nederlanders die bij een Grieks gezin met de hele familie in een Grieks restaurant Oud-en Nieuw vieren. Toch geweldig!!!!!


Restaurant Ammos

Op de beurs ontmoette ik medewerkers van een andere Griekse gids, namelijk “Griekenland.net”. Ook deze mensen doen in mijn ogen hun best om Griekenland op de kaart te brengen. En wat blijkt! De mensen in deze stand zijn Dordtenaren, aangevuld met o.a. oud-collega Wim Koene, die het eerste jaar bij mij achter de balie van het verkeersbureau stond. Hun 15-jarig jubileumblad Kala staat vol met foto’s en reportages over Griekse vakantiebestemmingen, maar ook Griekse recepten, souvenirs, wijnen en handige wist je datjes.

Ik ben best wel trots dat Jorgos en Wendy van “De Griekse Gids” meer van meester Ferry( Zorba) willen weten. Het voordeel van vrijwilliger zijn, is, dat je geen concurrent van iemand bent. Iedereen staat op de Vakantiebeurs voor hetzelfde doel. Ik praat met iedereen over het machtige land, maar weet dondersgoed dat er ook armoede heerst. Door mensen er op te wijzen dat het land zoveel meer heeft, hoop ik dat de toeristenindustrie deze armoede snel verdwenen zal zijn. Daarom ben ik blij dat ik zoveel voor mijn Griekse vrienden kan en wil betekenen. Uit het bovenstaande blijkt dat ik best veel vrienden maak, maar dat komt wel door de gemeenschappelijke interesses.
 

Lees verder - deel 3

 


Schrijf je in en blijf op de hoogte

Wil je op de hoogte blijven van al het nieuws over Griekenland en de Griekse Gids schrijf je in voor onze gratis digitale nieuwsbrief. Direct na het aanmelden ontvang je van ons een e-mail met een link om je inschrijving te bevestigen.

Disclaimer: Wij verzamelen zoveel mogelijk informatie om onze lezers te helpen. De Griekse Gids is niet verantwoordelijk voor beslissingen die u neemt op basis van bovenstaande informatie. Houd er rekening mee dat informatie snel (per dag en zelfs per uur) kan veranderen. Zodra er wijzigingen zijn passen wij dit zo snel mogelijk aan op deze website.


Lees ook deze populaire artikelen

Griekse extra vergine olijfolie!
Griekse extra vergine olijfolie!
Top 10 populairste Griekse eten
Top 10 populairste Griekse eten
Top 10 beste verkochte artikelen bij het Griekse winkeltje: To Magazaki
Top 10 beste verkochte artikelen bij het Griekse winkeltje: To Magazaki
Esperas Santorini, een luxueus verblijf
Esperas Santorini, een luxueus verblijf

Vakantie Griekenland Griekse webshop to Magazaki Vakantiediscounter Griekenland Sunweb Tui Corendon Huis kopen Kreta Griekenland
© De Griekse Gids 2000-2024